پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

دوستان گویا فیلم‌های پلیسی آلمانی دهه ۱۹۹۰ را زیاد تماشا می‌کنند و همچنین علاقه‌مند به فیلم‌های پلیسی -جناحی ۲۰۱۰ هالیودی هستند. شاید هم برای تقویت روحیه مردم دست به انعکاس غلوآمیز برخی دستاورد‌ها زده اند. وقتی به روایت رسمی آمار با قاچاق روزانه ۱۰ میلیون لیتر گازوئیل از استان هرمزگان و سایر مناطق مرزی روبرو بوده و با ضرر ۴ میلیارد دلاری در سال بر منافع ملی مواجه هستیم، مرزبانی محترم با کشف ۵۰۰ هزار لیتری خود چه حرفی برای گفتن دارد؟ مجموع کشفیات روزانه چقدر است؟ چرا توان کشف و مقابله با حدود ۱۰ میلیون لیتر قاچاق روزانه حامل انرژی وجود ندارد؟ قصد زیر سوال بردن زحمات را نداریم، اما عزیزی، فعالیت مرزبانی را در قیاسی مع الفارق به آبکش تشبیه کرده بود. طبق آمار در اختیار ما، کشفیات گازوئیل در سال ۱۴۰۰ حدود ۳۰ میلیون لیتر بوده و در سال ۱۴۰۱ تقریبا افزایشی ۶۰ درصدی داشته و به حدود ۵۰ میلیون لیتر رسیده است (حجم پنج روز فعالیت دوستان قاچاقچی). منتظر دریافت و انعکاس گزارشات کشف قاچاق و برآوردی از میزان قاچاق موفق صورت گرفته (از داخل به خارج و از خارج به داخل) و توضیحات مرزبانی برای علل وقوع این پدیده شوم هستیم.

تفاهم‌نامه تأمین منابع مالی خط لوله جدید و راهبردی «پارس» ظهر امروز (یکشنبه، ۱۵ اسفندماه) همزمان با اعیاد شعبانیه با حضور وزیران نفت و اقتصاد بین شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی ایران و بانک تجارت امضا شد، اما جزئیات این پروژه چیست و با چه اهدافی طراحی شده و اجرا خواهد شد؟

وفق گزارش شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی ایران در خصوص واکاوی چالش‌ها و کمبود‌های موجود در صنعت نفت بویژه در بخش پالایش، ادعا شده است که روزانه بالغ بر ۸.۸ میلیون لیتر سوخت و فرآورده‌های نفتی از مرز‌های کشور قاچاق می‌شود. در صورت صحت این ادعا، اولین سوال قابل طرح در حوزه حاکمیتی باید این باشد که آیا کشور مرزبانی دارد یا با آبکش مواجه هستیم؟ آیا فساد آنقدر زیاد شده که حدود ۱۰ درصد از مصرف روزانه سوخت کشور باید توان قاچاق پیدا کند؟ چه کسی مسئول این رانت است!

رییس گروه مرکز مطالعات انرژی وین گفت: ما ۴۰ سال است که به سوریه نفت رایگان یا با تخفیف می‌فرستیم. ماهیت تجارت نفت، با گاز تفاوت دارد. باید برای نگاه به شرق و آسیا به هندوکش رسید. افغانستان بام آسیاست. روسیه و امریکا با همین نگرش وارد افغانستان شدند و با شکست خارج شدند. چین هم به دنبال نفوذ در افغانستان است. برای ایران تنها فرصت باقی مانده احداث خطوط لوله به سمت همسایگان شرقی است.

از فرصت سوزی‌های سیاست گذاران حوزه انرژی می‌توان به ۲ قرارداد گازی ایران اشاره کرد، در سال ۲۰۰۷ میلادی بین ایران و اروپا توافق نامه صادرات گاز موسوم به خط لوله پارس به امضا رسید و قرار بود این خط لوله، گاز میدان پارس جنوبی را به برخی کشور‌های اروپایی همچون یونان، ایتالیا، سوئیس، اتریش، آلمان، فرانسه و اسپانیا برساند، اما به سر منزل مقصود نرسید. همچنین قرارداد گازی ایران با هند و پاکستان در سال ۲۰۰۲ که به خط لوله صلح معروف است و قرار بود تا پایان سال ۲۰۱۴ تکمیل شود نیمه کاره رها شد.